فرهنگ امروز: صادق آیینه‌وند، رئيس پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي كه چندي پيش بر مسند اين نهاد پژوهشي تكيه زده است، در نخستين نشست خبري خود كه روز 20 بهمن 1392 با اصحاب رسانه برگزار شد، با اشاره به مجلات 21 گانه پژوهشگاه گفت: «پژوهشگاه پتانسیل این را دارد که سالانه هزار و دويست مقاله تولید کند.» گزارشي از اين نشست خبري را مي‌توانيد در اينجا بخوانيد.
نكته قابل توجه اينكه در روز توديع آيت‌اللهي و معارفه آئينه‌وند، آيت‌اللهي با تاكيد بر اينكه سال 1388 تنها يك نشريه علمي، پژوهشي در پژوهشگاه وجود داشته و اكنون در كار بزرگي كه انجام شده، 21 نشريه علمي، پژوهشي منتشر ميشود، اعلام كرد در مدت تصدي او در پست رياست پژوهشگاه در مدت چهار سال و نيم، 1200 مقاله علمي پژوهشي منتشر شده است. گزارشي از اين گفته‌ها را مي‌توانيد در اينجا مشاهده فرماييد.
تاكيد بر عدد 1200 مقاله از سوي دو رئيس متفاوت بزرگ‌ترين نهاد پژوهشي علوم انساني كشور در نوع خود جالب توجه است. صرف نظر از اختلاف آنها بر اين موضوع كه در چهار سال و نيم اين تعداد مقاله در كاري بزرگ منتشرشده يا با توجه به پتانسيل پژوهشگاه سالانه مي‌تواند اين تعداد مقاله علمي، پژوهشي منتشر شود، روايتي ديگر را به ميان مي‌كشد؛
آيت اللهي پيش‌تر بارها با استناد به آئين نامه كميسيون نشريات علمي وزارت علوم مبني بر اينكه هر نشريه علمي، پژوهشي مكلف است در سال حداقل دو شماره و در هر شماره هفت مقاله منتشر كند، نتيجه گرفته بود كه در هر سال پژوهشگاه 294 مقاله علمي، پژوهشي منتشر مي‌كند و با احتساب كسر روزهاي تعطيل سال مي‌توان گفت پژوهشگاه «روزانه» يك مقاله علمي، پژوهشي توليد مي‌كند. براي نمونه او در نشست خبری با اصحاب رسانه، پیرامون تشریح برنامه های سال 1392 این پژوهشگاه و ارائه گزارشی از برنامه‌های سال 1391، در 3 اردیبهشت ماه 1392 اعلام كرد؛ «ما 21 مجله علمی پژوهشی داریم، یعنی به طور متوسط می توانم بگویم که هر روز یک ایده جدید در پژوهشگاه منتشر می شود و این توفیق قابل توجهی است، به این معنا که 95 درصد تولیدات علوم انسانی کشور در این پژوهشگاه انجام می شود.» گزارش اين نشست را در اينجا مشاهده فرماييد.
با توجه به آماري كه آيت‌اللهي از «خط توليد مقالات» ارائه داده بود و ادعايي كه آئينه‌وند با توجه به «پتانسيل» پژوهشگاه طرح كرده است، مي‌توان نتيجه گرفت كه پژوهشگاه علوم انساني بايد روزانه 4 مقاله علمي، پژوهشي توليد كند. اشتراكي كه نتيجه‌ي چيزي نيست جز اشتراك رئيس پيشين و كنوني پژوهشگاه در منطق كمي به مديريت علوم انساني در بزرگ ترين نهاد پژوهشي علوم انساني كشور.
گويي در يك مسابقه‌ي بي‌حد رئيس پيشين گفته باشد: در چهارسال و نيم 1200 مقاله توليد كرده‌ايم و رئيس جديد با شنيدن اين خبر بگويد: اين كه چيزي نيست ما سالانه 1200 مقاله توليد مي‌كنيم!
اساسا آمار دادن مديران دولتي در اين كشور چيز غريبي است؛ بی مناسبت نیست که يادی از کامران دانشجو، وزير پيشين علوم کنیم كه در جلسه‌اي در حال ارائه آمار بيان كرد كه اكنون ايران در رتبه 15 علمي در جهان ايستاده و در دقايقي بعد اعلام كرد كه همين اكنون به او اطلاع داده‌اند كه ايران به رتبه 13 ارتقاء يافته است!
نظرات مخاطبان 0 16
۱۳۹۲-۱۱-۲۳ ۱۳:۴۹بهروز 1 7
آئينه وند يا نمي داند مقاله چيست يا نميداند 1200 چه عددي است. دوستاني بايد بخوانند كه از رفتن آيت اللهي سر از پا نمي شناختند و تيتر مي زدند آخرين دندان لق فلان كشيده شد.۱۳۹۲-۱۱-۲۴ ۱۴:۳۰ 2 6
آگر جناب آقای دکتر آیینه وند به جای دادن آمارهای کمی از این مخروبه علمی قدری بر مشکلاتی که طی 4 سال و7 ماه ریاست آقای آیت اللهی بر سر این مرکز علمی آمده می گفتند هم جامعه ستم دیده و اعضا علمی (البته نه کسان وآشنایان آقای آیت اللهی ) را با خود همراه میکردند و هم راه و رسم میانه روی و اعتدال دینی را که احقاق حقوق از دست رفته افراد بود به نمایش می کذاشتند ،نه آنکه با تایید فردی که دارای تخلفات قضایی و پرونده آنچنانی است تایید کنند،و نه آنکه این متخلفین را به کار گیرند، واقعا این پست و مقام چیست که هر کس که به قدرت می رسد تنها در صدد نان رساندن به اطرافیان خود است و حقیقت و عدالت را از یاد میبرد!!!!1۱۳۹۲-۱۱-۲۴ ۱۴:۳۹ 1 2
از وزارت علوم استدعا می شود گروهی را برای تعیین سطح مقالات چاپ شده در این پژوهشگاه مامو رکندتا سطح نازل مقالات را که در حد مجلات معمولی است از نزدیک ملاحطه نمایند این مقالات اکثرا از طرف آشنایان مدیریت و معاون پژوهشی است۱۳۹۲-۱۱-۲۵ ۱۳:۰۲صادق 0 12
مشکل مقاله و امار دادن نیست.مشکل اعتماد و عدم اعتماد است.بفرمایید پژوهشگاه یا مدرسگاه؟! چون اقای دکتر ایینه وند هنوز یک ماه نشده هر چی ادمه از دانشگاه تربیت مدرس اورده ریخته تو پژوهشگاه. یعنی این همه هیات علمی در پژوهشگاه که تازه با مسایل ان هم اشناترند صلاحیت معاون و مشاور شدن را ندارند؟ این توهین به سواد و شعور هیات علمی پزوهشگاه است.۱۳۹۲-۱۱-۲۵ ۱۹:۵۱ 1 8
بله دیگه همینه. اون هیئت علمی که گذشته و الان هرچی بسرش میارن هیچی نمیگه حقشه.اخه یکی نیس بپرسه کسی که به جایی تعلق نداره و کار اصلیش در دانشگاه دیگه ای هست تو پژوهشگاه دلسوزی میکنه؟معلومه که خودشو وابسته به پژوهشگاه نمیدونه و فقط برای منافع مادی اومده و بعد مدتی هم میره.اخه این پیرمردها و پیر زنهایی که جدید امدن نه سابقه علمی درخشانی دارن نه سابقه مدیریتی خاصی وکاملا غریبه با مسایل پژوهشگاه معلومه که نمیتونن با بدنه هیئت علمی کار کنن.فقط همشون وابسته به یک جناح خاصی هستن. خوب پسرای خوب مثل این ادما که تو پژوهشگاه هم بود.هنر مدیر اینه که همه نیروهای داخلی رو بیاره تو چارچوب خودش و ازشون استفاده کنه نه اینکه در محیط بحران زده بحران شدیدتر درست کنه.یک اقایی مشاور اجرایی رییس شده که حتی ادب حرف زدن هم نداره.قبول ندارین برین ببینین چه خبره.حتی اون کسایی که برای رفتن ایت اللهی بشکن میزدن هم به کار نگرفتن.جالبه بخدا.۱۳۹۲-۱۱-۲۵ ۲۲:۲۳محسن 2 2
تعداد زیادی از مقالات مجله‌های پژوهشگاه را اساتید و دانشجویان خارج از پژوهشگاه می‌نویسند و پژوهشگاه صرفاً آنها را «چاپ» می‌کند. «تولید» با «چاپ» متفاوت است. احتمالاً اشتباهی در واژه گزینی رخ داده است. اما اگر همین چاپ را هم در نظر بگیریم، مجلات پژوهشکده، نسبت به خیلی از مجلات علمی‌پژوهشی در حوزهٔ علوم انسانی که از هر دو مقالهٔ ارسالی، یکی را که حداقل‌های فرمی را دارد می‌پذیرند، قابل‌قبول‌تر است.۱۳۹۲-۱۱-۲۶ ۱۴:۰۲فرزانه سادات 0 0
متاسفانه کشور دچار یک دور باطلی گشته که علت آنهم نبودن فکر و نظریه برای تولید است. دانشگاهها آنهم در علوم انسانی بیش از هر بخش دیگر دچار این بی هویتی شده انداز یک طرف تلاش واهی برای ارایه آمار در نزدیکی به اهداف و جایگاه علمی جهان، واز طرف دیگر نقد علوم انسانی سکولار در غرب،کاش بجای محتوا به روش علمی با اهداف توسعه ای درغرب ،(و قرار دادن پیش فرضهای مناسب ایران) توجه میشد۱۳۹۲-۱۱-۲۶ ۱۷:۰۶ناشناس 0 1
آقا محسن عزيز. شما بهتر از بنده بايد بدانيد كه همين "چاپ" 294 مقاله در سال طبق آمار آيت اللهي كه در چهارسال و نيم 1200 مقاله شد چقدر با توليد علم ارتباط دارد. بماند كه پرسش جدي تر و البته ويرانگرتر اين است كه چه نسبتي با معضلات و مشكلات ما دارد؟ به عنوان كسي كه چندين مقاله علمي پژوهشي منتشر كرده و چندين مقاله علمي پژوهشي را داوري كرده عرض مي كنم كه مقاله علمي پژوهشي كه آقايان بر سر آن دعوا مي كنند يعني رعايت يك سري قالب هاي معين در نوشتن مقاله و تهي بودن از هر نوع ابتكار، توليد علم و حل يا شناخت مسائل و مشكلات جامعه ما به معناي خاص و جامعه انساني و علوم انساني به معناي خاص. واقعا بيش از نيمي از مطالب كه در اين 1200 مقاله منتشر شده در حد گردآوري مطلب از اين سايت و آن سايت براي كار كلاسي ترم اول و دوم دانشجوي كارشناسي هم نيست. واي به روزي كه آئينه وند اين كارخانه توليد مقالات را بنا به ادعاي خود به سلانه 1200 مقاله برساند. براستي آيا فكر كرده ايد كه اگر كل وزارت علوم در 4 سال گذشته مقالاتي به واقع متناسب با نياز جامعه ما توليد مي كرد بخشي از معضلات ما دست كم قابل شناسايي بود. لابد اين چاه آب اگر ندارد نان كه دارد. اين مقالات تنها به كار دكتر شدن، استاد شدند، دانشيار شدن، استاد شدن و .. شدن مي آيد اما دردي را درمان نمي كند.۱۳۹۲-۱۱-۲۷ ۰۸:۲۲محسن 0 1
@ناشناس من هم با نگاه آماری به تولید علم همچون شما مخالفم. اما با مروری که روی محتوای دو-سه مجله از مجموعه مجلات پژوهشگاه که به حوزهٔ مطالعاتی‌ام مرتبط است، عرض کردم که از خیلی از مجلات وضع بهتری دارد. به نظرم راه حل بهبود این وضعیت، سخت‌گیری بیشتر وزارت علوم در اعطای مجوز علمی-پژوهشی و همچنین تغییر دادن برخی ملاک‌ها برای ارتقا و فارغ‌التحصیلی دانشجویان دکتری است. به عنوان مثال مجله‌ای را می‌شناسم که از ازدیاد ورودی مقالات، یک ماه در میان مقاله قبول می‌کند و به طور متوسط از هر ۱۰ مقاله یکی را می‌پذیرد. اما دوفصل‌نامه‌ٔ علمی-پژوهشی‌ای را هم می‌شناسم که از کمبود مقالهٔ ورودی، از هر دو مقاله یکی را چاپ می‌کند. اما برای یک دانشجوی ارشد یا دکتری یا استادیار، از نظر وزارت علوم، تفاوتی میان چاپ مقاله در مجلهٔ اول و دوم نیست. در رشته‌های مهندسی که شرط چاپ مقالهٔ ISI وجود دارد، لااقل Impact Factor مجلات برای تبدیل وضعیت و ارتقا اهمیت دارد، اما در علوم انسانی که چنین شرطی وجود ندارد، فرقی میان مجلهٔ اول و دوم نیست.۱۳۹۲-۱۱-۲۷ ۱۱:۲۱ناشناس 2 4
@ محسن مي دانيد آيت اللهي چگونه توانست يك مجله علمي پژوهشي را در عرض 2 سال به 21 مجله علمي پژوهشي تبديل كند؟ پاسخ بسيار آسان است: آيت اللهي در اين سال ها خود يكي از موثرترين افراد كميته ي اعطا مجوز در كميسيون نشريات علمي وزارت علوم بود. مي دانيد كه قانون كميسيون نشريات اين است كه هر نشريه بايد حداقل سه شماره منتشر شود و اين سه شماره مورد ارزيابي اين كميسيون قرار گيرد تا بتواند از اعتبار علمي - ترويجي يا علمي پژوهشي برخوردار شود. اما اكثر مجلات پژوهشگاه از همان شماره نخست داراي اعتبار علمي - پژوهشي اعطا شد. اين يعني آمارسازي و فاجعه.۱۳۹۲-۱۱-۲۸ ۱۵:۵۸محسن 0 1
اينکه فلان تعداد مقاله منتشر مي شود في نفسه مسئله مذمومي نيست؛ مهم اين است که انتشارات وااقعا دردي از مشکلات جامعه دوا کنند و سودي واقعي در پي داشته باشند۱۳۹۲-۱۱-۲۹ ۱۵:۲۵ناشناس 0 0
@ محسن اتفاقا تعداد مقالات هم در سطوح مختلفي مهم است. شما فكر مي كنيد چه كساني از تعداد بالاي مقالات و جلات بهره مي برد؟ مديراني كه تنها قصدشان نشان دادن عملكرد مثبت خود در يك گزارش سالانه هستند. اين دست مديران اصلا كاري ندارند كه "چه" توليد مي شود. مسئله ايجاست كه "چه تعداد" توليد مي شود. وقتي شما مسئله نداشته باشد، آنگاه توليد فله اي مقالات مي شود كشك + توهم دانش۱۳۹۲-۱۱-۲۹ ۱۵:۲۵سحر 0 1
متاسفنه یکی از مشکلاتی که در پزوهشگاه رواج دارد کمیت و اعلام اعداد و ارقام است و به کیفیت توجهی نمی شود آیا کسی وجود دارد که نسبت به ای امور رسیدگی کند که چه مقالاتی با چه کیفیتی چاپ می شود اگر صرفا چاپ کردن و ترغیب مخاطبان و دانشجویان به تولید اینگونه علم سطحی پس لااقل امتیاز علمی را برای چیزهای دیگر اختصاص دهند این شیوه برا تربیت نیروی پزوهشی مناسب نیست....۱۳۹۲-۱۲-۰۴ ۱۷:۱۰همتی فر 0 1
سلام به نظرم اگر توجه کنیم که مجلات علی - پژوهشی که در کشور توسط نهادها یا دانشگاهها یا انجمن‌های علمی منتشر می‌شود، صرفاً مقالات خودشان را چاپ نمی‌کنند که! عمده این مجلات موضوعی‌اند یا حوزه مطالعات خاصی را پوشش می‌دهند و علی القاعده در کنار چند نشریه مرتبط دیگر، پذیرای مقالات پژوهشگران آن حوزه هستند. حالا این چه ربطی به عملکرد پژوهشگاه دارد نمی‌فهمم...۱۳۹۲-۱۲-۰۷ ۱۳:۰۳عماد 0 5
علوم انساني همانطور كه از نامش پيداست دغدغه مسائل انسانها را دارد وقتي كسي در اين حوزه استاد ميشود انتظار رفتار انساني از او بسيار بيشتر است در حالي كه برخي حضرات تازه وارد كه البته مهمان موقت هم هستند رفتار بسيار نامناسبي دارند و بعضا تفاوت چشمگيري ميان هيأت علمي و غير هيأت علمي ميگذارند ولي دم از خدا و قرآن ميزنند قرآن فرموده برترين شما باتقواترين شماست نگفته اگر كسي دكتر نبود هيچ ارزشي ندارد كاش درسهايي كه ميخوانيم كمي برما تأثير ميگذاشت۱۳۹۲-۱۲-۰۷ ۱۳:۱۰محمود 0 6
بسيار شنيده ايم كه مي‌گويند فلان رئيس خوب است اطرافيانش بدند اما چطور ممكن است رئيس خوب اطرافيان بدي انتخاب كند. آقاي دكتر آئينه وند لطفا مراقب انتخابهاي خود باشيد و در مورد رفتارشان به آنها تذكر دهيد